بررسی جمعیت و تعیین میزان تنوع ژنتیکی میگوی سفید هندی در منطقه دریای عمان با استفاده از مارکرهای ریز ماهواره (میکروساتلایت)

این تحقیق با هدف تعین میزان تنوع ژنتیکی جمعیت گونه‌ای از میگوی سفید هندی (P. indicus) در دو منطقه بندر جاسک و بندر گواتر و از هریک از دو منطقه مذکور 40 نمونه با تاکید بر حفظ تنوع زیستی و اعمال مدیریت صحیح بر ذخایرژنتیکی این گونه‌ مهم و اقتصادی انجام شد. در این مطالعه 4 جفت پرایمر میکروساتلایت مورد استفاده قرار گرفتند که در مجموع 6 الل اختصاصی در 2 جمعیت ذکر شده مشاهده گردید. میزان هتروزیگوسیتی مشاهده‌شده در اغلب موارد کمتر از هتروزیگوسیتی قابل‌انتظار بود. این امر می‌تواند درنتیجه آمیزش درون جمعیتی، استرس وارده به جمعیت‌ها براثر صید بی‌رویه مولدین و در پی ان از دست رفتن زیستگاه‌ ها ی این گونه بخصوص در منطقه خلیج جاسک باشد. همچنین با توجه به میزان Fst و Nm ثبت‌شده برای نمونه‌های متعلق به این گونه در مناطق جاسک و گواتر به نظر می‌رسد که این دو منطقه دارای تمایز ژنتیکی پایین و جریان ژنی نسبتاً بالا در بین مولدین این دو منطقه بوده که می‌تواند به علت مهاجرت آزاد مولدین بین مناطق موردمطالعه باشد. در این بررسی مشخص گردید که مارکر های میکروساتلایت میتوانند به صورت ابزاری مناسب در جهت تفکیک جمعیت میگوی سفید هندی بکار روند . تمامی الل های بدست آمده در این مطالعه درگونه مورد بررسی پلیمورف بودند که در این میان بیشترین تعداد آلل مشاهده شده در گونه یاد شده متعلق به منطقه جاسک بودند. مجموعا 6 الل اختصاصی در دو  جمعیت مورد مطالعه در میگوی سفید هندی یافت شد که میتوان از اینگونه آللها در برنامه های تولید مثلی و همچنین دورگه گیری استفاده کرد.